Okazuje się, że ów system klasyfikacji instrumentów według Hornbostela-Sachsa jest o wiele bardziej skomplikowany. Ważne są między innymi sposoby pobudzania wibratora oraz konstrukcja samego instrumentu. Poziomy poszczególne grupowane są trójkami. Im więcej poziomów, a więc oznaczeń dla danego instrumentu, tym jest on bardziej skomplikowany. Wielokrotnie instrumenty złożone należą do dwóch i więcej grup podstawowych, których […]
Aerofony
W tej grupie instrumentów muzycznych wibratorem jest drgający słup powietrza, który jest swoiście zamknięty w tak zwanej przestrzeni rezonansowej. Pobudzenie drgania następuje poprzez odpowiednie zadęcie do instrumentu. Aerofony dzieli się przede wszystkim na: wargowe (fletowe, jak piszczałka, flety wszelkiego typu), stroikowe (pojedyncze jak klarnet lub podwójne, jak obój, rożek angielski), organicznostroikowe (ustnikowe, jak trąbka czy […]
Elektrofony
Jest to niezwykle nowoczesna, wprost współczesna wersja instrumentów muzycznych. Ich dźwięk jest wytwarzany poprzez drgania elektryczne. Dzieli się je na elektromechaniczne, a więc takie, w których drgania uzyskiwane są poprzez zasady elektromechaniki, jak w gitarze elektrycznej, organach Hammonda, a także elektroniczne, w których to instrumentach drgania wytwarzane są głównie poprzez czystą elektrykę, jak na przykład […]
Chordofony
Wibratorem w tej grupie instrumentów jest głównie drgająca struna, stąd też sama nazwa owe rodziny. Najczęściej dzieli się je na: instrumenty smyczkowe, jak skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas, instrumenty szarpane, jak gitara, czy instrumenty młoteczkowe, jak fortepian. Są one jednymi z najstarszych instrumentów muzycznych. Najprawdopodobniej pomysł wziął się od drgającej na łuku cięciwy. Nawet na rysunkach […]
Membranofony
Źródłem dźwięku w tego typu instrumentach jest drgająca membrana. Najczęściej jest ona wykonana z błony lub skóry, która tworzy jedną z części instrumentu. Wibracje uzyskiwane są poprzez uderzenia pałką, dłonią czy szczotką. Membrany te rozpięte są zazwyczaj na korpucie (cylindrycznym, stożkowym bądź innym). Membranofony dzieli się między innymi na: te o nieokreślonej wysokości dźwięku (bęben […]
Klasyfikacja naukowa
Klasyfikacja ta została stworzona przez Hornbostela i Sachsa. Jest to swoisty podział instrumentów muzycznych, który po raz pierwszy został opublikowany w czasopiśmie „Zeitschrift fur Ethnologie” w roku 1914. System ten jest obecnie najpopularniejszym i najczęściej stosowanym względem podziału instrumentów muzycznych. Klasyfikacja ta została oparta na innym podziale, Victora-Charlesa Mahillona w 1888 roku. W tamtej klasyfikacji […]
Idiofony
Są to instrumenty muzyczne, które zgodnie z klasyfikacją Curta Sachsa, oparte są na wibratorze z ciała stałego o niezmiennej i naturalnej sprężystości. Najczęściej wibratorem tym jest cały instrument. Wysokość dźwięku zależna jest od właściwości elementu drgającego. Dlatego też wyróżnia się ksylofony, dzwony rurowe czy wibrafony. W przypadku budowy orkiestry symfonicznej idiofony należą do grupy instrumentów […]
Viola gamba
Pełna nazwa tego instrumentu to viola da gamba. Jest to wyjątkowy chordofon smyczkowy. Określany jest jako instrument dawny. Posiada kształt bliski wiolonczeli. Viola da gamba pojawiła się pod koniec piętnastego wieku. Przede wszystkim cieszyła się ona popularnością w epoce renesansu i baroku. Wielokrotnie, nawet współcześnie, wykorzystywana jest jako instrument orkiestrowy, a także solowy. Viola da […]
Wiolonczela
Jest to instrument strunowy, smyczkowy, tenorowo-basowy. Pierwszy instrument z tej serii pojawił się w szesnastym wieku. Posiadała ona trzy struny. Pierwszym w historii twórcą wiolonczel był Nicola Amati, który żył na przełomie szesnastego i siedemnastego wieku. Jego uczniem był Antonio Stradivari. Najsłynniejszymi na świecie wiolonczelistami byli między innymi: Mścisław Rostropowicz, Karl Dawidow, Pablo Casal, David […]
Banjo
Jest to instrument strunowy, ale szarpany. Posiada w swojej budowie okrągłe pudło rezonansowe, które swoim wyglądem przypomina trochę tamburyn. Ponadto strun jest od czterech do dziewięciu, zależnie od wersji instrumentu, rozpiętych wzdłuż gryfu z progami. Jedna struna jest krótsza znacznie, przeznaczona do gry kciukiem. Pozostałe cztery struny stosowane są do formy akompaniamentu. W niektórych miejscach […]