O rozpoznawalności Dio świadczy wiele różnych faktów, natomiast zespół zaistniał też szerzej w popkulturze, jak choćby w 1999 roku, zespół Dio pojawia się w komediowym serialu animowanym South Park. Grupa gra utwór Holy Diver na przyjęciu w szkole podstawowej, w odcinku pt. Hooked on Monkey Phonics. Ponadto piosenka Holy Diver obecna jest w grze Guitar Hero Encore: Rocks the 80s oraz Grand Theft Auto: Vice City Stories. Dio jest też obecny w odcinku kultowej mangi. Ale to tylko małe przebłysko tego, czym był zespół Dio, i kim wreszcie był sam Ronnie James Dio. A z pewnością był KIMŚ, ponieważ ukazał się już tribute Dio złożony z samych gwiazd, spośród których wielu przyjaciół Dio, wypowiadających się na temat jego postaci w samych superlatywach. Był Dio na pewno gigantem rocka, a ściślej heavy metalu, gigantem dlatego, że oprócz wspaniałego głosu potrafił łączyć ludzi bardzo interesującymi tekstami, które wskazują na to, że był człowiekiem o szerokich horyzontach. Z pewnością byłby Dio wdzięcznym tematem sam w sobie, gdyby tylko udało się jeszcze przeprowadzić z nim wywiad rzekę. Rzadko zdarzają się bowiem tacy, którzy potrafią tchnąć potężnego ducha w to co robią. A za pewne był Dio wielkim pasjonatem tego co robił. Być może nawet zabrakło mu odrobiny łokci, aby stworzyć wszystko o czym myślał, by stworzyć, natomiast obok jego twórczości nie da się przejść obojętnie. Dio inspiruje, w swoich utworach stwarza nowe światy, prawdziwe malownicze narracje na miarę giganta heavy metalu, w dodatku z głosem nie do podrobienia.

Dio jest amerykańską grupą heavymetalową, założoną i kierowaną przez wokalistę Ronniego Jamesa Dio. Zespół narodził się w 1982 roku, tuż po opuszczeniu Black Sabbath przez Ronniego Jamesa Dio. Słowo „Dio” w średniowiecznym języku starowłoskim i po łacinie Dio oznacza słowo „Bóg”. Początki zespołu oznaczają tu odejście Dio z zespołu Black Sabbath, oraz datę 1982 rok, kiedy to Dio zaczęło oznaczać zespół. Kapela debiutuje w 1983 roku albumem Holy Diver, a singiel o tym samym tytule sygnalizuje fanom heavy metalu istnienie kapeli poprzez transmisje teledysku w MTV, w której to jest poszczany dość często wraz z innym numerem z tej płyty pt. Rainbow in the Dark.
W 1984 roku ukazuje się drugi album grupy The Last in Line, zaś w 1985 roku wychodzi płyta Sacret Heart. Równocześnie Ronnie James Dio bierze udział w projektach obocznych jak na przykład Hear 'n Aid, dla którego napisał utwór Stars.
Tymczasem, koncertując w ślad za albumem Sacred Heart, grupa nagrywa jeszcze kilka innych utworów, które ukazały się na minialbumie Intermission. Czwarty album grupy ukazuje się 21 lipca 1987 roku, zatytułowany Dream Evil, po którym doszło do kilku przetasowań personalnych w łonie zespołu Dio.

Grupa w nowym składzie nagrywa w 1990 roku album Lock up the Wolves. Podczas trasy koncertowej, Ronnie James Dio odbył spotkanie ze starym znajomym, mianowicie Geezerem Butlerem, z którym podjął bardzo owocną współpracę w ramach Black Sabbath, bowiem zespół zwieńczonył w ten sposób zwoją działalność nietuzinkowym albumem Dehumanizer. Jakkolwiek był to ważny epizod, to Dio wrócił po tym do pracy nad swoim projektem. W tym okresie grupa zarzuca koncepcję tematyki fantastycznej, na rzecz opisywania w tekstach swoich utworów aktualnych problemów. Kapela wydaje w tym takie pozycje jak Strange Highways i Angry Machines oraz koncert Inferno – Last in Live. Za sprawą tych wydawnictw fani podzielili się na tych, którym spodoba się owo novum Dio, i tych, którzy krytykują dyskurs za odejście od dotychczasowego. Album Angry Machines sprzedał się naprawdę kiepsko, doprowadzając do powrotu grupy do korzeni wcześniejszego stylu, również pod naciskiem wydawnictwa.

W 2000 roku ukazuje się ósmy album studyjny grupy, Magica. Uważany za tak zwany „album powrotu”, docierając aż do trzynastego miejsca listy magazynu Billboard. Nagranie krążka odbyło się z Simonem Wrightem i Jimmym Bainem, których był to również czas powrotu do grania w Dio. Magica to album koncepcyjny. W sferze muzycznej słyszalny jest silny akcent dawnego Dio, gitarom towarzyszy większa ilość klawiszy, a to, jak się okazuje, w celu czynienia muzyki w kierunku bardziej nowoczesnym. a sprawą kwestii rodzinnych, odchodzi z zespołu Goldy. W jego miejscu odnajduje się Doug Aldrich, który nagrywał tribute albumu Metalliki. Natomiast ukazany wkrótce, bo w roku 2002 album Killing the Dragon, nakładem Spitfire Records, jest faktycznie kompozycją Dio i Baina. Album Killing The Dragon został całkiem ciepło przyjęty przez fanów metalu, co odzwierciedla miejsce w klasyfikacji na liście Billboard.
– Współpracowało nam się dobrze – mówi w tym czasie Dio. – Stanowiliśmy zgrany team, któremu chodziło o to samo, bo o kawał dobrej roboty pod szyldem Dio. Oczywiście były momenty zwątpienia, jak zawsze w takich pracach, jednak potrafiliśmy się przemów w tej dobrej sprawie.

30 sierpnia 2004 roku w Europie, a 7 września w USA, ukazał się dziesiąty studyjny album Master of the Moon. Znamienna jest obecność w nagraniach multi-instrumentalisty grupy Dokken, Jeffa Pilsona, którego słyszymy tam na gitarze basowej.
– Był zaangażowany w zespół Foreigner, co pozwoliło mu jedynie na obecność na jednym albumie – mówi wtedy Dio. – Jest wspaniałym klawiszowcem, i chyba najlepszym którego udało mi się w życiu usłyszeć.

Rudy Sarzo został wybrany przez zespół do dalszej współpracy. Evil or Divine – Live in New York City, czyli albumm koncertowy, ukazuje się w 2005 roku, zawierając zapis świetnego koncertu wydanego na DVD w 2003 roku. Dio twierdzi że: – Nie miałem wpływu na wydanie tego albumu. Album został wydany po rozwiązaniu umowy z ówczesną wytwórnią, która nas obsługiwała.
W 2005 roku chłopaki z Dio ruszają w teren. Zespół udaje się w trasę koncertową, która obejmuje Amerykę Południową, Rosję, Japonię i Europę. Tournee nazwano An Evening With Dio, a zespół wykonuje wszystkie swoje klasyki, począwszy od pierwszej płyty.
– Odnaleźliśmy wtedy prawdziwą pierwotną przyjemność z grania – opisuje to później Dio. Ukazuje się bowiem wkrótce zapis live na płycie z 2006 roku, lecz w miejscu innym niż planowali, bo miała to być Rosja, wyszedł jednak Londyn.

Tymczasem, jak dobrze wiedzą fani, w 2007 roku reaktywowany zostaje Black Sabbath, na wokalu właśnie z Ronniem Jamesem Dio. Wydarzenie jest projektem, nazwanym od jednej z płyt Black Sabbath – Heaven and Hell. Zespół udaje się w trasę, w której zespół wykonuje utwory Black Sabbath, dokładnie z czasów, gdy śpiewał tam Dio. W 2009 roku zespół wydaje wyczekiwany przez fanów debiutancki album, pod znamiennym tytułem The Devil You Know.

Nagranie następcy albumu Master of the Moon, Magica II opóźniło się siłą rzeczy, za sprawą zaangażowania Ronniego Jamesa Dio w zespół Heaven and Hell. Trzyletnia pauza w działalności grupy zakończy się w listopadzie 2009 roku. Wówczas to zaistniały plany dotyczące trasy koncertowej obejmującej kilka koncertów w Wielkiej Brytanii.

Trasę jednak odwołano ze względu na natychmiastową hospitalizację Dio, u którego wykryto raka żołądka. Do trasy nigdy już nie doszło, bo wokalista umiera 16 maja 2010 roku.