Slayer (IPA [ˈsleɪə]) – słynny amerykański band wykonujący thrash metal. Grupa powstała w 1981 roku na przedmieściach Los Angeles. Inicjatorem i założycielem jest gitarzysta Kerry King, który przyjął do zespołu drugiego gitarzystę, Jeffa Hannemana, a także nie mniej dziś słynnego perkusistę Dave’a Lombardo, natomiast basistą i wokalistą został chilijczyka, Toma Araya, który stał się wkrótce, dzięki pełnionym funkcjom, liderem. Własny, wyrazisty styl jest obecny w kapeli od samego początku, a składają się nań intensywne partie gitarowe, łącznie z partiami solowymi komponowanymi z użyciem tremola, wyrazisty jest też śpiewie wokalisty zespołu.

Status złotej płyty otrzymały cztery z dziesięciu albumów zespołu. Slayer, obok takich grup jak Metallica, Anthrax i Megadeth, zaliczany jest do tzw. „Wielkiej Czwórki” thrash metalu, co oznacza, że band wywarł bądź wciąż wywiera znaczny wpływ i inspiracje na innych wykonawców nurtu, niejednokrotnie również zasłużonych.

Muzycy z początku nosili się z zamiarem nazwać swój zespół Wings of Fire, lecz odbyło się głosowanie, po którym padło na Slayer. Wówczas zespół wzorował się na dokonaniach Iron Maiden, Judas Priest oraz był fanem zespołów punkrockowych. Swój pierwszy koncert zespół dał 25 marca 1982 roku w Southgate Highschool w Los Angeles. W tamtym okresie band grał już niektóre swoje numery, takie jak Ice Titan, Simple Deception (Aggression), Delphic Oracle, High Priestess, Assassin, Night Rider. Na kapelę zwrócił uwagę właściciel wytwórni muzycznej Metal Blade Records, Brian Slagel, gdy Slayer wykonywał utwór Iron Maiden Phantom of the Opera. Album Show No Mercy ukazał się w grudniu 1983 roku w USA, nakładem Metal Blade Records, natomiast wraz z początkiem 1984 roku w Europie. Album wyprodukował Brian Slagel, przy czym istotny jest fakt, że koszty nagrań pokrył zespół, a ściślej z oszczędności Toma Araya, które ten zarobił w pracy terapeuty miejskiego szpitala, a także dzięki pożyczce udzielonej zespołowi przez ojca gitarzysty Kerry’ego Kinga. Następnie zespół wyruszył w swoją pierwszą trasę. Nosiła nazwę koncertową No Mercy Tour. Dochód z koncertów buł tak niski, że starczał na bieżące potrzeby.

W 1984 roku Slager decyduje się wyprodukować minialbum grupy pt. Haunting the Chapel, który zgodnie z jego oczekiwaniami bardzo dobrze się sprzedaje, ponieważ rozchodzi się w ilości 40 tys. egzemplarzy. Następna płyta z roku 1985 realizuje we współpracy z inżynierami dźwięku takimi jak Bernie Grundmanem, Eddym Schreyerm i Billem Metoyerem. W ślad za tym grupa wyrusza w trasę koncertową Combat Tour, obok takich jak Exodus i Venom. Drugi album osiąga 100 tysięcy nabywców, co pozwoliła na podpisanie kontraktu płytowego z wytwórnią muzyczną DefJam Records. Wówczas to również z zespołem nawiązał współpracę sam Rick Rubin.

7 października 1986 roku ukazuje się kultowa płyta Slayera Rain in Blood, z utworami jak Angel of Death, Raining Blood i Postmortem, które zostały już na dobre gwoździem programu koncertowego grupy. Wtedy to zostaje zrealizowany też pierwszy teledysk, mianowicie do utworu Criminally Insane. Płyta rozeszła się w nakładzie 500 tys. egzemplarzy, otrzymując w USA status płyty złotej. Mimo to Dave Lombardo zdecydował się opuścić zespół m.in. z powodów finansowych, a zastąpił go Tony Scaglione.

Tymczasem nadchodzi rok 1987 i do grupy powraca Dave Lombardo, z którym zespół daje serie koncertów na całym globie. Jest to dla Slayera dobry czas, zwłaszcza we współpracy z Rickiem Rubinem, z którym rozpoczyna się praca nad czwartym albumem. Album South of Heaven ukazuje się w tym samym 1987, w polu tekstowym zespół przeciera nowe obszary, za co budzi oburzenie części opinii publicznej. Jest to również pierwszy materiał, na który muzykę i teksty tworzył, poza duetem King i Hanneman, również Tom Araya. Następnie w ślad za albumem Slayer rusza w trasę koncertową.

Pracę nad albumem Seasons in the Abyss rozpoczęły się w styczniu 1990 roku. Płyta również powstała we współpracy z Rickiem Rubinem. Płyta Seasons ukazuje się 9 października 1990 roku, zyskując znaczną przychylność krytyków muzycznych. W USA album sprzedaje się wybitnie, bo w nakładzie 1 mln kopii otrzymuje status złotej, a następnie płyty platynowej. W ślad za płytą Slayer rusza ponownie w tournee.

W 1991 roku odchodzi Dave Lombardo, zastąpiony przez Paula Bostaph’a znanego z grupy Forbidden. Slayer koncertuje, jest wtedy też w Zabrzu.

27 września 1994 roku pojawia się szósty album grupy, zatytułowany Divine Intervention, osiągając nakład sprzedanych 800 tysięcy egzemplarzy. Pod koniec tego roku grupa wyrusza w trasę koncertową po Europie, lądując także w Zabrzu. 28 maja 1996 wychodzi z kolei album Undisputed Attitude. Wkrótce po nagraniu albumu grupę opuszcza bębniarz Paul Bostaph, zastąpiony Jonem Dette, z którym grupa występuje podczas festiwalu Ozzfest.

9 lipca 1998 roku pojawia się album Diabolus in Musica. We wrześniu zespół rozpoczyna trasę koncertową w Azji, następnie Australii i wreszcie w Europie, daje też sztukę w Katowicach. Cały rok 1999 zespół spędza na bardzo częstym koncertowaniu. W 2000 roku ukazuje się w formie teledysku utwór Bloodline. Tego samego 2000 roku grupa przystępuje do pracy nad albumem pt. God Hates Us All, który ogląda światło dzienne 11 września 2001 roku Przed premierą ósmego albumu zespół wystąpił podczas trasy koncertowej Extreme Steel Tour wraz z grupą Pantera. Również w 2001 roku wraca po jedenastu latach Lombardo.

8 sierpnia 2006 roku ukazuje się następny album grupy pod tytułem Christ Illusion. To pierwszy od 1990 roku album nagrany z Lombardo, czyli w oryginalnym składzie, zaś w dniu premiery album sięga piątego miejscu listy Billboard 200.

World Painted Blood ukazuje się pod koniec 2009 roku. Pojawiają się jednak pierwsze poważne problemy zdrowotne członków Slayera. Jednak pomimo problemów z plecami wokalisty i basisty, oraz infekcji ręki gitarzysty, Slayer nadal koncertuje, bywa też w Polsce. Jednak 2 maja 2013 umiera Jeff Hanneman, do przyczyn zalicza się alkohol.

11 września 2015 roku światło dzienne ogląda jedenasty album zespołu pod tytułem Repentless..