Pod hasłem susze rozumie się też wielokrotnie nie tylko po prostu brak wody przez określony, dłuższy czas, ale jednocześnie wynikające z tego wielokrotnie klęski głodu. Należy przyznać, że właśnie susze są jednymi z najgroźniejszych i najbardziej uderzających w ludzi klęsk żywiołowych. Klęski głodu są po prostu rozpowszechnionymi na pewnym obszarze niedoborami żywności. Powodują one niedożywienie, a wielu przypadkach również śmierć głodową i to ogromnej grupy ludzi. Przyczyn może być wiele. Między innymi konflikty zbrojne, inne klęski żywiołowe, zły podział żywności (głównie niesprawiedliwy), złe decyzje polityczne, wolne tempo rozwoju rolnictwa, eksplozja demograficzna i wiele innych. Współcześnie na świecie istnieje około osiemset milionów ludzi, którzy głodują. Jednocześnie należy uświadomić sobie, że co jakiś czas (średnio co kilkadziesiąt lat) na świecie wybuchają światowe bądź regionalne klęski głodu, w których masowo giną setki bądź nawet tysiące ludzi. Ich siła rażenia podobna jest do epidemii. Tutaj również ludzi umierają w cierpieniach.

Czechy

W historii Czech istniało kilka klęsk głodu. Nawiedzały one ten kraj w latach od 1279 do 1847 roku. Przyczynami były nadmierne deszcze, susze, niskie temperatury, grady, wojny, choroby i wiele innych. Pierwszą klęską głodu w Czechach była ta z 1279-1283, której przyczyną była wojna i zła pogoda, co przyczyniło się do zbyt małych zbiorów. Umarło wtedy ponad sześćset tysięcy osób. Ostatnia zanotowana oficjalna klęska głodu miała natomiast miejsce w 1847 roku na Śląsku czeskim. Przyczyną była choroba ziemniaków. Zmarło dwadzieścia tysięcy ludzi.

Etiopia

Najnowszą klęską głodu, jaka miała miejsce na terenie Etiopii, była ta z 1984-1985 r. Spowodowana była ona suszą, jak i specyficzną sytuacją polityczną. Dotknęła ona około osiem milionów ludzi. Zmarło ponad milion osób. Po tym wydarzeniu Etiopia zyskała wizerunek typowego miejsca, kraju głodu na świecie. W tym czasie praktycznie całkowicie zanikła produkcja rolna. Wiele osób uciekło do miast, jak Mekele czy Korem, gdzie tworzone były swoiste obozy głodu. Pod koniec 1985 roku sytuację ludzi pogorszyła jeszcze plaga szarańczy. Prawie sześć milionów osób pozbawionych zostało pomocy humanitarnej.

Irlandia

W Irlandii Wielki Głód miał miejsce w 1845 roku. Został on przywleczony wprost ze Stanów Zjednoczonych w formie choroby ziemniaków. Zniszczyła ona zbiory. Na szczęście interwencja rządu brytyjskiego uchroniła kraj przed głodem. Jednakże zaraza nie ustąpiła i w roku następnym wraz z ciągle zmniejszającymi się zbiorami i przymusem sprzedaży zboża jako opłaty czynszu za dzierżawę ziemi coraz więcej mieszkańców Irlandii nie miało co jeść. Coraz częściej obserwować można było głód i choroby. W 1848 roku liczba ofiar sięgnęła już miliona. Irlandczycy zaczęli masowo emigrować, szczególnie w stronę Stanów Zjednoczonych. Do 1850 roku wyjechało około milion ludzi. W 1849 roku zaraza, która pojawiła się w międzyczasie ostatecznie ustąpiła, ale na głód cierpiano jeszcze przez dwa lata.

Sahel

Susza w Sahelu miała miejsce od końca lat sześćdziesiątych do około połowy lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku. Przyczyniła się ona do śmierci około miliona osób z głodu. Przyczyny wynikały prawdopodobnie z przyczyn naturalnych, ale również z działalności człowieka. W Sahelu istnieją wahania klimatu. Między innymi wynika to też z wycinania lasów przez człowieka, nadmiernego wypasu zwierząt, eksploatacji terenów rolniczych i wielu innych. Ponadto pustynnienie Sahary też odegrało tutaj wpływ. Ostatecznie wielu mieszkańców Sahelu uciekło do krajów południowych, na przykład do Wybrzeża Kości Słoniowej. Spowodowało też większe wymieszanie się ludności ze wsi i miast, jak i z różnych krajów. Zniknęły też w Sahelu liczne możliwości tradycyjnych gałęzi gospodarki, jak rybołówstwa.

Ukraina

Inną nazwą jest tutaj Hołodomor. Miał on miejsce w 1932-33 w dawnym ZSRR. Według danych statystycznych i przypuszczeń poprzez prowadzone badania historyczne, wykopaliskowe i matematyczne, można wnioskować, że śmierć poniosło tutaj około sześć do nawet siedmiu milionów ludzi, tylko z powodu głodu. Patrząc sumarycznie, w ciągu trzech klęsk głodu w latach 1921-23, 1932-33 oraz 1946-47 zmarło około dziesięć milionów ludzi. Przyczyną była kolektywizacja rolnictwa. Do dzisiaj głośno mówi się o postępowaniu ZSRR wobec podległych sobie państw związkowych.

Wielki Głód

Jednym z pierwszy Wielkich Głodów, a więc klęsk głodowych, miał miejsce w latach 1315-1322. Przede wszystkim uderzył on w Europę. Spowodował śmierć około kilku milionów ludzi. Początkiem była dłuższa zła pogoda, a później klęska nieurodzaju, a także swoje susze, które wtedy występowały. Jednocześnie w tych latach szerzyły się na masową skalę przestępstwa, choroby, dzieciobójstwo. Ludzie umierali wprost masowo. Wywarło to znaczący wpływ na kościół katolicki, państwa, same społeczeństwa. Przygotowało również społeczeństwo na kolejne klęski głodu, które nastąpiły jeszcze w czternastym wieku.